MacLean, Alistair by Circus

Author:Circus
Format: epub

7

Woensdagavond vertrok het circus naar Crau. Voor het vertrek was Bruno naar Dr. Harpers slaapwagen gegaan. Voor een man die zoveel zorgen had en die ontegenzeglijk het belangrijkste moment van zijn carrière tegemoet ging was Harper opmerkelijk kalm en ontspannen. Dat was meer dan van Wrinfield kon worden gezegd, die met een borrel in zijn hand zat en een zeer ontmoedigde uitdrukking op zijn gezicht had. Wrinfield had tot het uiterste moed gehouden, maar nu het bijna zo ver was had hij de houding van iemand die vermoedt dat alles mis gaat lopen. Crau was een grote, zwarte wolk aan zijn horizon. 'Dag, Bruno. Ga zitten. Wat wil je drinken?' 'Dank u, niets. Ik heb nog maar een week, en drinken doe ik later wel.' 'Met onze charmante juffrouw Hopkins zeker?' 'Dat hebt u goed geraden.' 'Waarom trouw je niet met haar?' vroeg Wrinfield zuur. 'Ik heb bijna niets meer aan haar, ze zit de hele dag óf te kniezen, óf te dagdromen.' 'Dat ga ik ook doen. Misschien maakt ze zich zorgen of is ze zenuwachtig; net als u, mr. Wrinfield.' 'Wat ga je doen?' vroeg Wrinfield. 'Met haar trouwen.' 'Lieve hemel.' Bruno toonde zich niet beledigd. 'Het huwelijk is een heel normale instelling.' Wrinfield vroeg wantrouwig: 'Weet zij hiervan?' Hij was oprecht van haar gaan houden en was haar gaan behandelen als de dochter die hij nooit had gehad, vooral sinds Henry's dood. 'Ja.' Bruno glimlachte. 'U zou het ook kunnen weten als u uw ogen de kost gaf. Ze zat vanavond naast u aan tafel.' Wrinfield sloeg met zijn hand tegen zijn voorhoofd. 'Ze droeg vanavond een ring. Ze heeft nog nooit een ring gedragen. Ring- vinger, linkerhand.' Hij zweeg even en kwam toen triomfantelijk met de oplossing: 'Een verlovingsring.' 'U hebt het erg druk gehad; net als Maria. Ik heb hem vanmiddag gekocht.' 'Nou, gefeliciteerd. Als we vertrekken moeten we op het gelukkige paar toasten.' Bruno schrok terug, maar zei niets. 'Nietwaar, dokter Harper?' 'Jazeker. Ik ben er erg blij om.' 'Dank u. Maar ik kwam trouwens niet om over de ring te praten, maar over het gezelschap dat ik had toen ik hem kocht. Ik ben bang dat iemand me doorheeft. Een paar avonden geleden ging ik met Maria naar een café. Toevallig kwam Roebuck vlak daarna. Hij zei dat hem het gedrag was opgevallen van iemand die uit de schaduw van een steegje in de buurt van het circus te voorschijn kwam toen wij daar voorbijliepen. Kennelijk had hij ons het hele eind naar het café gevolgd, bleef staan toen wij stil stonden en ging toen op een plek aan de overkant van de weg staan, vanwaar hij ons in de gaten kon houden. Het had toeval kunnen zijn, of Roebucks levendige fantasie, maar gisteravond was ik er praktisch zeker van dat Maria en ik gevolgd werden, maar toch aarzelde ik nog. Vandaag niet, omdat het daglicht was. Er was niet één man maar twee, en ze wisselden elkaar af; de één had gepermanent haar, de ander was helemaal kaal.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.